Wijsheidstanden

ze doen verdoeme enorm veel zeer...

Archos 605

Heb me laten gaan eergisteren.
Ik had gedaan met de les, en besloot in de fnac eens te kijken wat ipods tegenwoordig moeten kosten.
Aangezien de mijne al een dikke maand geleden gepikt is,
en ik ongelofelijk zot draai zonder muziek.

Ik gebruikte wel zo'n archaïsch creative mp3-spelertje dat AAA-batterijtjes opat alsof het waren chocoladekoekjes, maar daar kreeg ik maar 30 liedjes op.
Op zich is dat genoeg voor mensen die 30 minuten op een dag naar muziek luisteren, maar niet voor mij die constant naar muziek luister als ik langer dan 2 minuten onderweg ben naar ergens.
Addict, yes I know.

Hoe dan ook, ik kijk rond.
Aha, een ipod. Kost dat ding natuurlijk 283€. En ik heb natuurlijk ook maar 220 euro.
Dik feestje. Ik zag wel dat die ipod classic het 120 gigabyte model is.
Ga dus vragen of ze nog steeds het 80 Gb classicje hebben.
Bleek dus dat dat niet meer binnenkomt.

Ontgoocheld stond ik naar de muziekspelertjes te kijken, allemaal veel te duur, of te klein, of verkeerde bestandstypen, of mottig.
Toen zag ik in de hoek van men zichtsbeeld een soort GPS-achtg apparaatje.
"Archos 605 wifi" stond erboven.
Geen idee wat het was, maar de uitleg erbij sprak me wel aan: '120 gb, video, mp3, mp4, ...' de hele reutemeteut dus.
En vooral het prijskaartje sprak me aan: 150 €.

Hoewel het wel extreem weinig geld was voor zo'n mooi toestelletje.
Critisch als ik ben, ging ik naar de dichtsbijzijnde verkoop-mens om te vragen wat er precies aan dat ding kapot was.
Bleek dat het ging over een 'showmodel' waar niets aan is, maar waar wel "mensen met hun vieze pollen aan zijn geweest".
Hetgeen mij dus eigenlijk geen zak uitmaakt, maar wat de verkoopster blijkbaar heel vies vond.

Long story short: ik heb een archos 650 gekocht aan 250€ vermindering.
BANZAAAAI!

(foto's volgen nog)

Bubbles

I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air,
They fly so high, nearly reach the sky,
Then like my dreams they fade and die.
Fortune's always hiding,
I've looked everywhere,
I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air.

I'm dreaming dreams, I'm scheming schemes,
I'm building castles high.
They're born anew, their days are few,
Just like a sweet butterfly.
And as the daylight is dawning,
They come again in the morning!

I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air,
They fly so high, nearly reach the sky,
Then like my dreams they fade and die.
Fortune's always hiding,
I've looked everywhere,
I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air.

When shadows creep, when I'm asleep,
To lands of hope I stray!
Then at daybreak, when I awake,
My bluebird flutters away.
Happiness, you seem so near me,
Happiness, come forth and cheer me!

I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air,
They fly so high, nearly reach the sky,
Then like my dreams they fade and die.
Fortune's always hiding,
I've looked everywhere,
I'm forever blowing bubbles,
Pretty bubbles in the air.

Kutwijven!

Vandaag in de Moete:

Ik ben aan het werken aan de afwas (leve studentenjobs) en merk
een drie-tal opgeschminkte dozen op die gans vanvoor zitten, tafel volgestapeld met borden, boecht, kranten, en bananenschillen.
Veel te luid aan het gibberen, zoals het dat type past.
"Die gaan straks nogal kunnen afruimen", denk ik bij mezelf.

Ik doe voort met afwassen, ga even het vuilnis buiten brengen.
Kom terug en zie de madammekes recht staan en hun brol laten staan.

Ik ernaartoe "Excuseer maar het is de bedoeling dat u uw tafel zelf opruimt".
Drie vieze blikken.
Schminkteef nr. 1: "Euhm, sorry èh, maar wij gaan ons handen daar niet aan vuilmaken."
Schminkteef nr. 2: "Ja, en gij wordt daar toch voor betaald."
Schminkteef nr. 3: "Van ons geld dan nog wel, dus ge kunt maar beter alles rap afruimen of we komen hier niet meer."
Schminkteef 1 en 2 (giegelend): "Ha ja, 't is toch waar."

Kutwijven!

Pas op, ik werk graag in de Moete, de mensen zijn er meestal vriendelijk.
Maar aan zo'n mensen erger ik me dus dood.
Het type dat denkt dat ze beter zijn dan de mensen die moeten werken voor hun weekgeld.
*zucht*

En nu we toch bezig zijn:
Ik erger me ook aan mensen die dan wel afruimen, maar het niet deftig kunnen stapelen.
Dat doet dan een universitaire opleiding en kan niet eens het verschil zien tussen een soepkom en een bord.
Goed bezig!

Gelukkig is het nu weekend...

BSG

Heb die reeks enkele jaren geleden op tv gezien, en toen vond ik er niet zoveel aan.
Gisteren ben ik naar de stadsbibliotheek geweest (kaart verlend voor 2.5 €) en heb ik daar meteen gebruik van gemaakt om een 7-tal cd's en een DVD op te pikken.

Ik heb het dus over Battlestar Galactica.
Een SF reeks die toch wel een hele ver-van-mijn-bed show oplevert, maar desalnietemin heel meeslepend is.
Echt wel een aanrader voor iedereen.


En nu ga ik voortkijken...

Grtz

Open belgian

Het Open Belgian Karate kapioensschap is vandaag doorgegaan.
Tegen 10 uur vanmorgen ernaartoe gegaan om de mensen van mijn club (en enkele anderen) aan het werk te zien.
het moet gezegd worden, het niveau gaat iedereen jaar omhoog.

Buiten de mensen die ik persoonlijk kende waren er ook zo'n 24 'foreign countries' vertegenwordigd, waaronder een 3-tal bussen Nederlanders.

Karate van de (bijna) bovenste plank, en ik die me goed geamuseerd heb.

Feestdagen ...

Feestdagen messen mijn levensrithme helemaal op.
En als je me een beetje kent, dan weet je dat ik het zo al lastig genoeg heb om alles in m'n leven een plaatsje te geven.
Als in: "die dag doe ik dat, en dan doe ik dat".

Uiteindelijk is het me na lang puzzelen gelukt om een algemene weekplanning in een te steken,
met genoeg studie-/project- tijd, genoeg 'onverwachte tijdsopslorpers' zoals mensen die je al een tijd niet meer hebt gezien en opeen sms'en met: "gaan we eens iets drinken?".
Daarbij ook nog eens tijd maken voor Karate en lessen.
Rekening houdend met Stefa's uurrooster een aantal uren opzij zetten voor de fitness.
Cantus en Wina-activiteiten tijd,
Werken-in-den-Alma tijd,
ontspannings-tijd.

Dat gewoon eens nadenken over wat ge gaat doen u zoveel werk oplevert had ik toen nooit verwacht.
Hoe dan ook, ik begon stilletjes aan een gewoontebeestje te worden:
Zaterdagochtend om 8 uur eruit, wassen, eten, tandjes poetsen, Karatezak maken, en gaan trainen.
Net zoals vandaag.

Ik hupste de kamer van mijn ouders binnen die nog half-slapend aan het genieten waren van de warmte van hun donsdeken.
"Hoi hoi, ik ga dan naar de karate fietsen he"
Mams: "jamaar, das lelijk weer buiten, zou ge da wel doen?"
Ik: "gaat ge mij voeren dan?"
Zij: "Zeg, is dat geen feestdag vandaag?"
Ik: "Dus?"
Zij: "is de sporthal dan niet gesloten?"
Ik (op de computer tokkelend): "Dju, ge hebt gelijk"

Geen karate vanmorgen dus en mijn fijn uitgewerkt weekplanninkje fails me.
Net al een uur dingen zitten programeren bij gebrek aan andere activiteiten.
projectje A.I. zitten overpijnzen, samenvatting Lineaire gemaakt.
Ik begin een streefbeest te worden als ik me verveel blijkbaar...

Soit, ik ga er eens mee stoppen en een spelletje opstarten.
Eindelijk eens tijd voor ontspanning, en ik weet niet wat doen.
De vloek van de planning?

A thunderclap ...

... from a clear sky.

Mijn site heeft een nieuwe look gekregen.
Ik hoop dat jullie het wat vinden hebben.
De belangrijkste verandering is dat de hoofdpagina nu geen 'zij-kantjes' meer heeft, en mijn blog dus opener en leesbaarder is.