Kutwijven!

Vandaag in de Moete:

Ik ben aan het werken aan de afwas (leve studentenjobs) en merk
een drie-tal opgeschminkte dozen op die gans vanvoor zitten, tafel volgestapeld met borden, boecht, kranten, en bananenschillen.
Veel te luid aan het gibberen, zoals het dat type past.
"Die gaan straks nogal kunnen afruimen", denk ik bij mezelf.

Ik doe voort met afwassen, ga even het vuilnis buiten brengen.
Kom terug en zie de madammekes recht staan en hun brol laten staan.

Ik ernaartoe "Excuseer maar het is de bedoeling dat u uw tafel zelf opruimt".
Drie vieze blikken.
Schminkteef nr. 1: "Euhm, sorry èh, maar wij gaan ons handen daar niet aan vuilmaken."
Schminkteef nr. 2: "Ja, en gij wordt daar toch voor betaald."
Schminkteef nr. 3: "Van ons geld dan nog wel, dus ge kunt maar beter alles rap afruimen of we komen hier niet meer."
Schminkteef 1 en 2 (giegelend): "Ha ja, 't is toch waar."

Kutwijven!

Pas op, ik werk graag in de Moete, de mensen zijn er meestal vriendelijk.
Maar aan zo'n mensen erger ik me dus dood.
Het type dat denkt dat ze beter zijn dan de mensen die moeten werken voor hun weekgeld.
*zucht*

En nu we toch bezig zijn:
Ik erger me ook aan mensen die dan wel afruimen, maar het niet deftig kunnen stapelen.
Dat doet dan een universitaire opleiding en kan niet eens het verschil zien tussen een soepkom en een bord.
Goed bezig!

Gelukkig is het nu weekend...