mooi

Mijn papa komt vandaag thuis na een paar weken weg te zijn geweest.
Hij moest voor het werk naar Burundi.
Hoe dan ook, er zijn niet echt problemen geweest dit keer, normaal gezien vallen er als hij weg is wel een of meerdere schapen dood. En die beesten timen dat altijd zo, dat het gebeurd als ik zit te blokken voor een van mijn moeilijkere vakken.
Dit keer dus veel geluk gehad.

Maar dat is niet echt waar ik het over wou hebben, de schapen dan bedoel ik.

Waar ik het over wou hebben is eigenlijk hoe mooi het volgende plaatje was:

Je wordt vrij vroeg wakker door het hels geluid van je wekker. In jezelf denk je: "stom ding, stop nu eens met mij te pesten". Nadat je je beide sloffen ernaartoe heb gekeilt, besluit je om dan toch maar op te staan. Op dat moment begint je i-pod die je erg tactisch hebt gevraagd om 5 minuten na je wekker op te springen en 'bittersweet symphony' te beginnen spelen. Op dat moment komt je mama binnen om te kijken of je al wakker bent (toch gezellig zo thuis wonen). "Dat is vreemd" , denk je bij jezelf, "dat doet ze enkel als ik me heb overslapen". Aan de gelukzalige glimlach op haar gezicht zag je het meteen: papa komt vandaag thuis, en ze is er zo blij over.

Dat vond ik zo schattig en mooi. Na ongeveer 20 jaar huwelijk nog zo verliefd kunnen zijn.
Stiekem hoop ik dat ik ook zo kan zijn, heel lang samen zijn en toch nog helemaal van de ander houden. Evenveel als je deed toen je pas verkeerde, of zelfs méér dan toen.
Nog half mijmerend werd ik wakker en keek ik naar de foto van Stefanie op mijn kast.

"2 jaar is al een heel mooi begin", dacht ik bij mezelf...